Bu günümü sana ayırdım ey güzel insan...
Hiçbir şeye yetemediğin anlar vardır.
Yaşadığın her şeyin sabun köpüğü olduğunu anladığın,
Baloncuklar teker teker patlarken,
Her şeyi kaybettiğinin farkında olup da, hiçbir şey yapamadığın.
Binlerce cevapsız soru içinde, hayata cevapsız kaldığın,
Kimseyle konuşmak istemeyip, kendine çağrılarını bile meşgule aldığın.
"Ben güçlüyüm" yalanını her söylediğinde aynaya,
Yüzün kızarır böyle zamanlarda.
Hiçbir şeye yetmediğini sandığın anlar
Aslında ne çok yettiğini unuttuğun anlardır.
Baloncuklar değildir patlayan
Yorgunlukla gelen unutkanlık diyelim...
Her şeyi kaybettiğini sansa da insan
Ve hiçbir şey yapamadığını düşünse de
Bilmez kazanımlarını
- Yaratanın gözünde
Aslında neler yapmıştır tüm yaşamınca
Kimseyle konuşmak istenmeyen zamanlar vardır elbette
Kendi çağrılarını bile meşgule alıp.
İşte o anlar Tanrıya dönüş anlarıdır
Ne mutlu ki orada dünyayı düşünmezsin
Eğer iki rekat namaz kılmak dilersen.
Ben güçlüyüm demek yalan değildir.
Zira insan yaratılmışların en izzetlisi
Ve insan gerçekten güçlüdür
Yaşama becerisinden…
Hayat güçlüdür.
Gerçeği bilmek kimseye bir şey kazandırmayacağından,
Herkes kendi gücüne inanmak ister.
Sonra bir anda, sessiz bir sabaha gözlerini açarken;
"Hayır" dersin,
"Güçlü falan değilim ben".
Bir anda tüm mücadeleden vazgeçersin.
Tüm kavgalarından.
Hayat seninle güçlüdür
Sen güçsüzsen sıradan bir süreçtir yaşam.
Gerçek ne kadar açık ve nettir
Görmek dilersen.
Hayır dediğin anlar
Aslında gücünün
- doruk noktasında olduğun zamanlardır.
Vazgeçtiklerinse
Değmeyecek insanlardır, olaylardır
Her şeyi olduğu gibi bırakmak, ayak uydurmak ister,
Sessiz bir kabullenmişliğe bürünürsün.
"Olduğu kadar" cümlesi girip yerleşir hayatına;
"Olmalı" kelimesi terk edip gider cümlelerini..
"Olduğu kadar" yaşamaya başlarsın "olduğu kadarıyla".
Beklentiler, hayaller boş gelmeye başlar artık.
Kimse senden bir şey beklemesin istersin,
Hiçbir şey olduğu gibi kalmaz zamanda
Sessizlik de kabullenmişlik değildir asla
“olduğu kadar” tevekkülü ifade eder
“olmalı” ise zorlamayı
Oysa yaşam zorlamalarla değil
Su gibi akar gider
- Kendi mecrasında
Hayaller boş gelmez insana zaten adı “hayal”
Boşlukta uçuşur hayaller
Boşturlar
Onu dolduracak sensin.
İstersen tutar yakalarsın
İstersen sadece uçuşmaya devam ederler
İpi sendedir anlayacağın
Kimse senden bir şey istemez aslında
Sen verdikçe alırlar
Verdikçe tükendiğin zamanlar olur
İşte o anlara
“Hayır” diyerek dur dersen
Bu da senin güçlülüğündür işte.
Sen hayattan bir şey beklemezken.
Yorgunluğun, yılgınlığın arttıkça zincirler seni,
Bırakıp kaçma, yeni hayaller kurma,
Yeni bir şeylere başlama hevesi yaşamından uzaklaştıkça;
Asla bitmeyecek yorucu yokuşlar gibi,
- isteksiz bırakır seni hayata karşı.
"Ben buyum" dersin.
"Olduğum kadarım"
"Çabalamanın anlamı yok, daha fazlası için" dersin.
Ve...
Kaybedersin...
Doğarsın
Beklentisizce, büyürsün
Toplum seni koyarken bir yerlere
Farkında olmadan beklentilerin başlar
Oysa, sen doğarken yazılmıştır yaşamın
Denizi düşünmek gerek
Boyunu aşan yerde boğulma riski vardır her zaman
Tedbir ise boğulmadan döneceğin noktayı bilmektir.
Bırakıp kaçmak ile yeni hayaller kurmak arasında
Dehşetli bağlar vardır bilir misin ?
Zira hayallere köprü kurmak gibidir bırakıp kaçmak
Gökyüzüne merdiven kurmak gibi
Her sabah
Gün yeniden doğar,doğa yeniler kendini
Sen de yeniden doğarsın aslında
Gecenin kollarındaki ölüm uykusundan
Ya uyanmasaydın ?
“Ben buyum” diyebilmek bir hüner
“Olduğum kadarım” demek alçak gönüldür
Bir anlamı olmalı
“Çabalamanın anlamı yok” deyip kaybetmekle
“Olabildiğimce çabalayacağım” deyip kazanmanın
Bir anlamı olmalı
Yaratılmışlığımızın
Yaşadıklarımızın
Yenilgilerimizin ve kazandıklarımızın
İflas noktasında yetişen “Hızır” gibi
Yorgun bedenimize çiçek açtıran
Dostlarımız olmalı
Bir koltukta uyuyakalmışken
Üzerimizi örtecek bir el,
İşe yaramadığımızı düşündüğümüzde
Gurur duyduğumuz evlatlar olmalı
Tek başına kalsak da dünyada
Sığındığımız
Tutunduğumuz
İnandığımız
Kötü bile olsak
Son nefese kadar bize ekmek vadeden
Allah’ımız olmalı
"Var hepsi" diyorsun aslında
Duyuyor gibiyim
İşte bak
Kazançtasın
Ve iyi ki varsın
Çiğdem Altınöz- 11/03/2009